سیستم ایمنی چیست؟
سیستم ایمنی بدن کودک شما را در برابر مهاجمان خارجی محافظت می کند. اینها شامل میکروب هایی مانند باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها و سموم (مواد شیمیایی ساخته شده توسط میکروب ها) می شود. سیستم ایمنی بدن از اندام‌ها، سلول‌ها و پروتئین‌های مختلفی تشکیل شده است که با هم کار می‌کنند.
2 بخش اصلی سیستم ایمنی بدن وجود دارد:
سیستم ایمنی ذاتی شما با این متولد شده اید.
سیستم ایمنی تطبیقی هنگامی که بدن شما در معرض میکروب ها یا مواد شیمیایی منتشر شده توسط میکروب ها قرار می گیرد، این حالت ایجاد می شود.
این 2 سیستم ایمنی با هم کار می کنند.
سیستم ایمنی ذاتی
این سیستم واکنش سریع کودک شما است. این اولین کسی است که وقتی مهاجمی را پیدا می کند پاسخ می دهد. از پوست، قرنیه چشم و غشای مخاطی که مجاری تنفسی، گوارشی و مجاری ادراری تناسلی را می پوشاند تشکیل شده است. همه اینها موانع فیزیکی برای کمک به محافظت از بدن کودک شما ایجاد می کنند. آنها در برابر میکروب های مضر، انگل ها (مانند کرم ها) یا سلول ها (مانند سرطان) محافظت می کنند. سیستم ایمنی ذاتی ارثی است. از لحظه تولد فرزند شما فعال است. هنگامی که این سیستم یک مهاجم را شناسایی می کند، بلافاصله وارد عمل می شود. سلول های این سیستم ایمنی مهاجم را احاطه کرده و می پوشانند. مهاجم در داخل سلول های سیستم ایمنی (به نام فاگوسیت) کشته می شود.
سیستم ایمنی اکتسابی
سیستم ایمنی اکتسابی، با کمک سیستم ذاتی، پروتئین‌های خاصی (به نام آنتی‌بادی) می‌سازد تا از بدن شما در برابر یک مهاجم خاص محافظت کند. این آنتی بادی ها پس از قرار گرفتن بدن در معرض مهاجم توسط سلول هایی به نام لنفوسیت های B ایجاد می شوند. آنتی بادی ها در بدن کودک شما باقی می مانند. ممکن است چند روز طول بکشد تا آنتی بادی ها تشکیل شوند. اما پس از اولین مواجهه، سیستم ایمنی مهاجم را می شناسد و در برابر آن دفاع می کند. سیستم ایمنی اکتسابی در طول زندگی کودک شما تغییر می کند. ایمن سازی سیستم ایمنی کودک شما را آموزش می دهد تا آنتی بادی بسازد تا از بیماری های مضر محافظت کند.
سلول های هر دو قسمت سیستم ایمنی بدن در اندام های مختلف بدن ساخته می شوند، از جمله:
آدنوئیدها دو غده در پشت مجرای بینی قرار دارند.
مغز استخوان. بافت نرم و اسفنجی موجود در حفره های استخوانی.
گره های لنفاوی. اندام های کوچکی به شکل لوبیا که در سرتاسر بدن قرار دارند و از طریق عروق لنفاوی به هم متصل می شوند.
عروق لنفاوی. شبکه ای از کانال ها در سراسر بدن که لنفوسیت ها را به اندام های لنفاوی و جریان خون می رساند.
تکه های پیر. بافت لنفوئیدی در روده کوچک.
طحال. اندامی به اندازه مشت که در حفره شکم (شکم) قرار دارد.
آویشن. دو لوب که در جلوی نای (نای) پشت استخوان سینه به هم می پیوندند.
لوزه ها. دو توده بیضی شکل در پشت گلو
آنتی بیوتیک ها چگونه به مبارزه با عفونت ها کمک می کنند؟
آنتی بیوتیک ها می توانند برای کمک به سیستم ایمنی کودک شما در مبارزه با عفونت های باکتریایی استفاده شوند. اما آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ناشی از ویروس ها کار نمی کنند. آنتی بیوتیک ها برای کشتن یا از کار انداختن باکتری های خاص ساخته شدند. این بدان معناست که آنتی بیوتیکی که برای عفونت پوستی ناشی از یک باکتری خاص کار می کند، ممکن است برای درمان اسهال ناشی از یک باکتری دیگر عمل نکند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های ویروسی یا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های نادرست برای درمان عفونت باکتریایی می‌تواند به باکتری‌ها کمک کند تا نسبت به آنتی‌بیوتیک مقاوم شوند، بنابراین در آینده به خوبی کار نخواهد کرد. مهم است که آنتی بیوتیک ها را طبق تجویز و برای مدت زمان مناسب مصرف کنید. اگر آنتی بیوتیک ها زود قطع شوند، باکتری ها ممکن است نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاومت کنند. سپس عفونت ممکن است دوباره عود کند و درمان آن دشوارتر باشد.
بیشتر سرماخوردگی ها و عفونت های برونشیت حاد به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند. شما می توانید با عدم درخواست آنتی بیوتیک از پزشک کودک خود در این موارد به کاهش انتشار باکتری های مهاجم کمک کنید.
سیستم ایمنی چیست؟
سیستم ایمنی بدن کودک شما را در برابر مهاجمان خارجی محافظت می کند. اینها شامل میکروب هایی مانند باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها و سموم (مواد شیمیایی ساخته شده توسط میکروب ها) می شود. سیستم ایمنی بدن از اندام‌ها، سلول‌ها و پروتئین‌های مختلفی تشکیل شده است که با هم کار می‌کنند.
2 بخش اصلی سیستم ایمنی بدن وجود دارد:
سیستم ایمنی ذاتی شما با این متولد شده اید.
سیستم ایمنی تطبیقی هنگامی که بدن شما در معرض میکروب ها یا مواد شیمیایی منتشر شده توسط میکروب ها قرار می گیرد، این حالت ایجاد می شود.
این 2 سیستم ایمنی با هم کار می کنند.
سیستم ایمنی ذاتی
این سیستم واکنش سریع کودک شما است. این اولین کسی است که وقتی مهاجمی را پیدا می کند پاسخ می دهد. از پوست، قرنیه چشم و غشای مخاطی که مجاری تنفسی، گوارشی و مجاری ادراری تناسلی را می پوشاند تشکیل شده است. همه اینها موانع فیزیکی برای کمک به محافظت از بدن کودک شما ایجاد می کنند. آنها در برابر میکروب های مضر، انگل ها (مانند کرم ها) یا سلول ها (مانند سرطان) محافظت می کنند. سیستم ایمنی ذاتی ارثی است. از لحظه تولد فرزند شما فعال است. هنگامی که این سیستم یک مهاجم را شناسایی می کند، بلافاصله وارد عمل می شود. سلول های این سیستم ایمنی مهاجم را احاطه کرده و می پوشانند. مهاجم در داخل سلول های سیستم ایمنی (به نام فاگوسیت) کشته می شود.
سیستم ایمنی اکتسابی
سیستم ایمنی اکتسابی، با کمک سیستم ذاتی، پروتئین‌های خاصی (به نام آنتی‌بادی) می‌سازد تا از بدن شما در برابر یک مهاجم خاص محافظت کند. این آنتی بادی ها پس از قرار گرفتن بدن در معرض مهاجم توسط سلول هایی به نام لنفوسیت های B ایجاد می شوند. آنتی بادی ها در بدن کودک شما باقی می مانند. ممکن است چند روز طول بکشد تا آنتی بادی ها تشکیل شوند. اما پس از اولین مواجهه، سیستم ایمنی مهاجم را می شناسد و در برابر آن دفاع می کند. سیستم ایمنی اکتسابی در طول زندگی کودک شما تغییر می کند. ایمن سازی سیستم ایمنی کودک شما را آموزش می دهد تا آنتی بادی بسازد تا از بیماری های مضر محافظت کند.
سلول های هر دو قسمت سیستم ایمنی بدن در اندام های مختلف بدن ساخته می شوند، از جمله:
آدنوئیدها دو غده در پشت مجرای بینی قرار دارند.
مغز استخوان. بافت نرم و اسفنجی موجود در حفره های استخوانی.
گره های لنفاوی. اندام های کوچکی به شکل لوبیا که در سرتاسر بدن قرار دارند و از طریق عروق لنفاوی به هم متصل می شوند.
عروق لنفاوی. شبکه ای از کانال ها در سراسر بدن که لنفوسیت ها را به اندام های لنفاوی و جریان خون می رساند.
تکه های پیر. بافت لنفوئیدی در روده کوچک.
طحال. اندامی به اندازه مشت که در حفره شکم (شکم) قرار دارد.
آویشن. دو لوب که در جلوی نای (نای) پشت استخوان سینه به هم می پیوندند.
لوزه ها. دو توده بیضی شکل در پشت گلو
آنتی بیوتیک ها چگونه به مبارزه با عفونت ها کمک می کنند؟
آنتی بیوتیک ها می توانند برای کمک به سیستم ایمنی کودک شما در مبارزه با عفونت های باکتریایی استفاده شوند. اما آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ناشی از ویروس ها کار نمی کنند. آنتی بیوتیک ها برای کشتن یا از کار انداختن باکتری های خاص ساخته شدند. این بدان معناست که آنتی بیوتیکی که برای عفونت پوستی ناشی از یک باکتری خاص کار می کند، ممکن است برای درمان اسهال ناشی از یک باکتری دیگر عمل نکند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های ویروسی یا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های نادرست برای درمان عفونت باکتریایی می‌تواند به باکتری‌ها کمک کند تا نسبت به آنتی‌بیوتیک مقاوم شوند، بنابراین در آینده به خوبی کار نخواهد کرد. مهم است که آنتی بیوتیک ها را طبق تجویز و برای مدت زمان مناسب مصرف کنید. اگر آنتی بیوتیک ها زود قطع شوند، باکتری ها ممکن است نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاومت کنند. سپس عفونت ممکن است دوباره عود کند و درمان آن دشوارتر باشد.
بیشتر سرماخوردگی ها و عفونت های برونشیت حاد به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند. شما می توانید با عدم درخواست آنتی بیوتیک از پزشک کودک خود در این موارد به کاهش انتشار باکتری های مهاجم کمک کنید.
